ΑΓΧΙΣΗΣ ΚΑΙ ΑΦΡΟΔΙΤΗ

   Η ιστορία για τον έρωτα της μεγάλης θεάς διαδραματίζεται στο όρος Ίδης, στην περιοχή της Τροίας. Η ιστορία αυτή μεταδόθηκε από έναν ύμνο που αποδίδεται στον Όμηρο.

   Η Αφροδίτη με την δύναμη της είχε υποτάξει θεούς και θνητούς, ακόμα και τον Δία κατάφερνε να λησμονεί την  θεϊκή αδελφοσύζυγο του Ήρα και να ερωτεύεται θνητές γυναίκες. Μόνο τρεις θεές αντιστέκονταν στην δύναμη της : η Αθηνά, η Άρτεμης και η Εστία.

   Ο Δίας για την υποταγή του στην θεά την ανάγκασε να ερωτευτεί έναν θνητό, τον Αγχίση. Ο Αγχίσης ήταν ένας ωραίος βοσκός, γιος του Κάπυου και της Θέμιδας και ζούσε στην περιοχή της Τροίας. Στις κορφές της Ίδης όπου έβοσκε το κοπάδι του, τον συνάντησε για πρώτη φορά η Αφροδίτη. Μόλις τον αντίκρισε η φλόγα του Έρωτα άναψε μέσα στα στήθη της. Έτρεξε αμέσως στο νησί της, την Κύπρο, κλείστηκε μέσα στο ναό της και διέταξε τις Χάριτες να την πλύνουν, να την αρωματίσουν και να την στολίσουν. Απαστράπτουσα γύρισε στα βουνά της Ίδης και πήρε τον δρόμο για την καλύβα του βοσκού Αγχίση. Το βραδάκι έφτασε στις στάνες. Ο Αγχίσης καθόταν μόνος του και έπαιζε την κιθάρα του, όταν ξεπρόβαλε μπροστά του η πανέμορφη θεά. Ο Αγχίσης θαμπώθηκε από την ομορφιά της καθώς την έλουζε το λιγοστό φως του φεγγαριού. Θαμπωμένος ο Αγχίσης χαιρέτησε την Αφροδίτη σαν θεά, γιατί υπέθεσε πως τέτοια ομορφιά και λάμψη δεν μπορεί παρά μόνο να την έχει μια θεά. Της υποσχέθηκε βωμό και  θυσίες να της προσφέρει, εάν τον ευλογούσε αυτόν και τους απογόνους του. Η θεά του αποκρίθηκε πως δεν είναι αθάνατη μα μια θνητή, κόρη του βασιλιά της Φρυγίας, αλλά γνώριζε καλά την γλώσσα των Τρώων. Συνέχισε λέγοντας πως ο Ερμής την άρπαξε από τον χορό της Άρτεμης που έσερνε με τις Νύμφες, για την φέρει στην Τροία, γιατί την προόριζε για γυναίκα του Αγχίση. Κατόπιν παρακάλεσε τον βοσκό να μην την αγγίξει μέχρι να την παρουσιάσει στους γονείς του και στα αδέρφια του σαν νύφη. Επίσης επιθυμούσε να στείλει μια παραγγελία στους γονείς της σχετικά με την προίκα και κατόπιν θα έκαναν τον γάμο. Με αυτά της τα λόγια άναψε πιο πολύ τον έρωτα που έτρεφε για εκείνη και της αποκρίθηκε: « Αν είσαι μια θνητή γυναίκα προορισμένη για γυναίκα μου, ούτε θεός ούτε άνθρωπος θα μ΄ απομακρύνει από σένα. Κι αν ο ίδιος ο Απόλλωνας με τα βέλη του ήταν να με χτυπήσει, κατόπιν εγώ σε αγαπώ τώρα και ας πεθάνω τώρα!». Αυτά της είπε ο Αγχίσης και την έπιασε από το χέρι. Αυτή τον ακολούθησε κοιτάζοντας προς τα πίσω, σαν να ήθελε να φύγει. Την ξάπλωσε στο μαλακό του στρώμα φτιαγμένο από δέρματα λύκων και αρκούδων, που άξια τα κέρδισε στο κυνήγι. Της αφαίρεσε την αστραφτερή της ζώνη και της έβγαλε το φόρεμα. Ξάπλωσε με μια θεά δίχως να το γνωρίζει. Την ώρα που οι άλλοι κυνηγοί γυρνούσαν στις καλύβες τους τότε η θεά ξύπνησε τον Αγχίση και του έδειξε την πραγματική της μορφή. Ο Αγχίσης τρόμαξε σαν κατάλαβε με ποια είχε πλαγιάσει και ζήτησε από την θεά να τον γλυτώσει από την τιμωρία, γιατί κανείς θνητός δεν γλύτωσε σαν αντίκρισε μια θεά γυμνή.

   Η θεά μετέπειτα γέννησε τον γιο του Αγχίση, τον Αινεία. Στον Αγχίση απαγορεύτηκε να αποκαλύψει ότι γέννησε το παιδί μιας θεάς. Η αποκάλυψη αυτού του μυστικού θα σήμαινε την αρπαγή του παιδιού του και το μεγάλωμα του από την Νύμφες. Ο ίδιος θα τιμωρούνταν από τον Δία. Έτσι και έγινε. Πάνω σε ένα μεθύσι του παινεύτηκε πως είχε κοιμηθεί με την Αφροδίτη και ο Δίας τον άφησε ανάπηρο ρίχνοντας του κεραυνό. Μια άλλη διήγηση αναφέρει πως ο Αγχίσης τυφλώθηκε γιατί είδε την θεά γυμνή και οι μέλισσες του έβγαλαν τα ματιά. Τον Αινεία δεν τον μεγάλωσε η Αφροδίτη αλλά τον εμπιστεύτηκε στις Νύμφες του όρους Ίδη. Όταν γεννήθηκε ο Αινείας η Αφροδίτη προφήτεψε πως θα γινόταν ξακουστός ως ο ιδρυτής ενός έθνους που θα ξαπλωνόταν στην Μεσόγειο. Αυτό ήταν  το έθνος των Λατίνων, στην γειτονική Ιταλία. Οι Ρωμαίοι τον τίμησαν σαν ιδρυτή του έθνους τους, τον θεωρούσαν προστάτη τους και το αίτιο των δυνάμεων τους για να επικρατήσουν σε όλη την Μεσόγειο και ακόμη πιο πέρα.